nul

Beste meneer De Nul van De Nul N.V.,

’t Is eraan te zien dat ge een baggerbedrijf runt, want laat dat nu toevallig het woord zijn dat me prompt te binnen schiet wanneer ik het slagveld te Bosvoorde aanschouw: BAGGER. Lelijk komt niet in de buurt. Ge zijt ne fokking betonterrorist. Ik, trouwe parttime slaaf van een Brussels bedrijf en tevens trouwe pendelaar, probeer mijn innerlijke wanhoop binnen de perken te houden door, waar mogelijk, Bosvoorde statie te vermijden en in Brussel te landen via Boondaal. Of was u misschien van plan om ook dat station van een betonnen dak te voorzien om de pendelaars de resterende streepjes zonlicht ook nog te ontzeggen? Ik heb er geen woorden voor (en toch, zie ze hier gestaag verschijnen!).

Bedrijven als het uwe zijn de kwaadaardige tumoren van Moeder Aarde.

Onnodig, storend. Mensen worden depressief van uw kutconstructies. Ik merkte het daarnet nog op tegen een medereiziger: “C’est moche, hein?” en zoals verwacht werd mijn opmerking beantwoord met een gezichtsuitdrukking waar de tristesse van afdroop.

Gaat misschien eens wat ecodorpjes bouwen. En komt dan nog eens terug met de bewering dat ge milieubevorderende werken uitvoert. Mijn reet, De Nul. Ge moogt het afkuisen. Of neen, ik schuur het wel proper tegen nen betonnen pilaar van Boitsfort Gare.

Geen groeten.

Nu. Enfin, een fractie van de puinhoop.

Vroeger.

saurus